IJsberen hebben 4 enorme poten – wel 30 centimeter breed! Dat is ongeveer zo groot als een klein pizzabordje. Deze grote poten werken als sneeuwschoenen. Door de breedte wordt het gewicht van de ijsbeer verdeeld zodat ze zelfs over dun ijs kunnen lopen en niet door het ijs zakken. De onderkant van hun poten is een beetje ruw, zoals schuurpapier, waardoor ze niet uitglijden op het gladde ijs.

O-benen

De ijsbeer heeft o-benen. De tenen en nagels wijzen naar binnen. Dit zorgt er voor dat ze met hun zware lichaam niet uitglijden op het gladde ijs of sneeuw. Een gladde helling neemt de beer vaak glijdend op zijn buik, met gestrekte ledenmaten.

Tenen

Aan elke poot heeft een ijsbeer vijf tenen, met een scherpe ‘nagel’ aan het einde van elke teen. Met deze nagels kunnen ze voedsel oppakken, maar zichzelf ook verdedigen tegen andere ijsberen. Bijvoorbeeld door van die vervelende sneetjes te krabben.

Zwemmen

Tussen elke twee tenen is een klein beetje huid. Daardoor lijkt de poot een beetje op de staart van een zeehond. Hierdoor kan de ijsbeer makkelijker in het water zwemmen. Hij haalt een snelheid van zo’n 10 kilometer per uur in het water, en houdt dat lang vol. Een ijsbeer kan zo’n 96 kilometer achter elkaar zwemmen! Overigens kunnen ze 4,5 meter diep duiken.

Tijdens het zwemmen worden alleen de lange haren nat, de dichte vacht daaronder blijft droog. Als hij zwemt doet hij zijn neusgaten dicht en zijn ogen open. Hij gebruikt alleen zijn voorpoten om te zwemmen. De achterpoten doen niets en helpen alleen bij het ‘sturen’. Met de open ogen en gesloten neusgaten duiken ijsberen helemaal onder water. Ze kunnen dit 2 minuten uithouden zonder opnieuw adem te halen.

Lopen en rennen

De voetzool heeft een heleboel kleine kussentjes, net zoals bij een basketbal. Hierdoor houdt een ijsbeer goed grip op het ijs, waardoor de kans op uitglijden veel kleiner is. Ook al zijn ijsberen heel groot en zwaar, ze kunnen superhard rennen! Voor korte stukjes kunnen ze wel 40 kilometer per uur halen – dat is sneller dan de snelste mens ter wereld!

In de video hieronder kun je goed de klauwen van de ijsbeer van dichtbij zien.

Onderzoek

Sinds kort is het mogelijk onderzoek naar ijsberen te doen door hun pootafdrukken te onderzoeken. Wetenschappers kunnen uit de gegevens van de ijsbeer halen. Ze hoeven het dier dan dus niet te vangen. Dat is prettig.