Wist je dat ijsberen eigenlijk familie zijn van bruine beren? Hun verhaal begint ongeveer 600.000 jaar geleden – dat is super lang geleden. Om je een idee te geven: in die tijd waren er al mensen op aarde, maar ze leefden nog in grotten en gebruikten stenen werktuigen. Een groep bruine beren ging toen op ontdekkingsreis naar het noorden.

Door DNA-onderzoek (een soort familietest die wetenschappers gebruiken) weten we dat deze beren ongeveer 150.000 jaar geleden echt een aparte soort werden. Maar ze kunnen nog steeds jongen krijgen met bruine beren – dat laat zien hoe nauw verwant ze nog zijn.

Van bruin naar wit

Stel je voor: je bent een bruine beer in een witte wereld van sneeuw en ijs. Best onhandig, toch? Dat vonden die eerste beren ook. De beren met een lichtere vacht hadden veel meer geluk bij het jagen – zij vielen minder op in de sneeuw. Slim van de natuur: de beren die het beste verstopt zaten, vingen meer eten en kregen meer baby’s. Die baby’s hadden ook weer een lichtere vacht. Zo werden de beren, na heel veel generaties, steeds witter en witter. Tot ze zo wit waren als we ze nu kennen.

Aanpassingen door de eeuwen heen

Het leven op het ijs vroeg om een complete make-over van de beer! Hun poten werden net surfplanken – super handig om mee te zwemmen. Hun kop werd langer en smaller, perfect om zeehonden mee te vangen. En hun tanden? Die werden extra scherp en sterk. Dat moest ook wel, want een zeehond is een stuk taaier om te eten dan een bosbes of een vis.

Ook hun manier van lopen veranderde. Met hun licht gebogen benen kunnen ze grote sprongen maken en hun behaarde voetzolen zorgen ervoor dat ze niet uitglijden op het ijs. Al deze aanpassingen maken de ijsbeer tot de grootste en sterkste van alle landroofdieren.

Verspreiding over het noordpoolgebied

De ijsberen gingen op wereldreis. Ze gebruikten het zee-ijs als een soort snelweg tussen verschillende gebieden. Nu leven ze verspreid over de hele noordpool: van Canada tot Rusland, en van Groenland tot Alaska. En weet je wat bijzonder is? Op verschillende plekken hebben ijsberen hun eigen manier van jagen ontwikkeld.

Zo zijn er ijsberen in Hudson Bay (Canada) die in de zomer op ganzen jagen als er geen ijs is om zeehonden te vangen. In Svalbard (Noorwegen) hebben ijsberen geleerd om in vogelkliffen te klimmen om eieren te zoeken. En sommige ijsberen in Alaska hebben ontdekt hoe ze walviskarkassen kunnen opsporen die op het strand zijn aangespoeld. Deze slimme trucs leren ze van hun ouders.

Overleven in moderne tijden

IJsberen zijn dus echte overlevers. Ze hebben zich in de loop van duizenden jaren ontwikkeld van gewone bosberen tot de koningen van het poolgebied. Maar nu komen ze voor hun grootste uitdaging ooit te staan: de aarde wordt warmer en het ijs smelt. Dat is een groot probleem voor ijsberen, want zij hebben dat ijs hard nodig om te kunnen jagen en leven. Deze keer moeten ze zich sneller aanpassen dan ooit tevoren.