IJsbeer.info: ontdek de 'witte koning'

IJsbeer.info

Klimaatverandering dwingt ijsberen tot gevaarlijke overlevingsstrijd

Uit nieuw onderzoek blijkt dat ijsberen zwaar lijden onder klimaatverandering. Door smeltend zee-ijs moeten ze steeds langer op land verblijven, waar ze drastisch gewicht verliezen. Zelfs verschillende overlevingsstrategieën, zoals het eten van bessen of lange zwemtochten, bieden geen uitkomst.

Wetenschappers hebben ontdekt dat ijsberen echt hun best doen om te overleven nu het poolijs smelt, maar dat het ze gewoon niet lukt. Ze hebben 20 ijsberen drie jaar lang gevolgd om te zien hoe de dieren zich aanpassen aan een wereld met steeds minder ijs.

IJsberen zijn echte zeehondenjagers. Ze gebruiken het ijs op zee als een soort jachtplatform om zeehonden te vangen. Maar door klimaatverandering smelt er steeds meer ijs. Daardoor moeten de ijsberen in de zomer naar het land, waar ze veel moeilijker aan eten kunnen komen.

Waarom is zee-ijs zo belangrijk?

Zeehonden zijn het lievelingseten van ijsberen. Deze dikke, vette zeehonden geven de ijsberen precies genoeg energie om te overleven in de koude poolgebieden. Maar om zeehonden te kunnen vangen, hebben ijsberen zee-ijs nodig. Ze wachten bij een ademgat in het ijs tot er een zeehond komt ademhalen. Zonder het ijs kunnen ze deze jachttechniek niet gebruiken.

Wat ontdekten de onderzoekers?

De wetenschappers gaven 20 ijsberen een speciale camera-halsband om. Zo konden ze precies zien wat de beren deden als ze op het land waren. Ze zagen dat de ijsberen van alles probeerden te eten:

  • Bessen en gras
  • Dode vogels
  • Botten die ze vonden
  • Soms een zeehond of walvis die was aangespoeld

Maar wat ze ook aten, bijna alle ijsberen vielen af. Ze verloren ongeveer 1 kilo per dag. Dat komt omdat ze op het land niet genoeg voedsel kunnen vinden dat net zo voedzaam is als zeehonden. Zelfs de beren die heel actief naar eten zochten, werden dunner.

Verschillende overlevingsstrategieën

De onderzoekers zagen dat verschillende ijsberen andere manieren probeerden om te overleven:

  • Sommige beren probeerden energie te sparen door veel te rusten
  • Andere beren liepen juist veel rond op zoek naar eten
  • Een paar beren waagden zich aan lange zwemtochten
  • Vooral vrouwtjesberen aten veel bessen

Zwemmen naar eten

Sommige ijsberen probeerden zelfs heel ver te zwemmen om eten te vinden. Eén beer zwom wel 175 kilometer! Maar zelfs dat hielp niet echt. Het kost juist heel veel energie om zo ver te zwemmen. De beren die veel zwommen, verloren juist het meeste gewicht.

Wat betekent dit voor de toekomst?

De onderzoekers maken zich zorgen. Als het ijs blijft smelten, moeten ijsberen steeds langer op het land blijven. In de Hudson Bay, waar dit onderzoek plaatsvond, is de ijsvrije periode al drie weken langer dan in 1979. De ijsberen moeten nu ongeveer 130 dagen zonder zee-ijs overleven.

Vooral voor jonge ijsberen is dit moeilijk. Ze hebben minder vetreserves dan volwassen beren en hebben dus minder tijd om voedsel te vinden. In de Hudson Bay is het aantal ijsberen sinds 1987 al met 30% afgenomen.

Dit onderzoek laat zien hoe belangrijk het is om klimaatverandering tegen te gaan. Anders wordt het voor ijsberen steeds lastiger om te overleven in het wild.

Wist je dat?

  • Een volwassen ijsbeer kan wel 680 kilo wegen! Dat is net zo zwaar als 10 volwassen mensen bij elkaar.
  • IJsberen zijn familie van de bruine beer, maar hebben zich helemaal aangepast aan het leven op het ijs.
  • IJsberen hebben veel meer eten nodig dan bruine beren omdat ze zo groot zijn. Daarom zijn vette zeehonden zo belangrijk voor ze.

Zie ook dit bericht bij de NOS.

Laat de eerste reactie achter